جذابیت های استفاده از سامانه پیام کوتاه

سه‌شنبه گذشته بود که «یو ونمینگ» مردی 82‌ساله ساکن شانگهای، برای درخواست کمک با کمیته محله سکونت خود تماس گرفت. «من نه فقط تمام داروهایم را مصرف کرده‌ام بلکه حتی هیچ چیزی برای خوردن هم در خانه ندارم. احساس وحشتناکی دارم. لطفا کمکم کنید». «ژانگ ژن» مسئول حزب کمونیست چین در آن منطقه، آن سوی خط با حوصله به حرف‌های پیرمردی که به کووید مبتلا شده بود گوش کرد و در نهایت به او گفت که قبلا پرونده را به مافوقش ارجاع داده است و فعلا کاری نمی‌تواند بکند. یو با عصبانیت پرسید: «یعنی من باید این‌قدر اینجا منتظر کمک بمانم تا بمیرم؟». ‌ژانگ با عصبانیت و بی‌حوصلگی جواب داد که «من هم در این موقعیت کاملا ناتوان هستم. نگران و عصبانی‌ام؛ اما کاری از دست ما برنمی‌آید. خودم هم نمی‌دانم چه کنم».

‌ژانگ در این مکالمه فاش کرد که علاوه بر «یو»، شهروندان دیگری هم بوده‌اند که در روزهای اخیر تماس‌هایی برای دریافت دارو و غذا و دیگر مایحتاج خود گرفته‌اند؛ اما مافوق‌هایش به این درخواست‌ها هم ترتیب اثر نداده‌ا‌ند. «شاید یک روز، زمانی که دیگر نتوانم این وضعیت را تحمل کنم، دست از کار بکشم؛ اما نمی‌دانم آن روز کی فرا می‌رسد».

از نظر اقتصادی، حدود 40 درصد تولید ناخالص داخلی چین به نوعی تحت قرنطینه قرار دارند. در شانگهای- قطب اقتصادی و کلان‌شهری که به دلیل شلوغی و جنب‌و‌جوش آن شناخته می‌شود و گاهی به آن «پاریس شرق» می‌گویند- برقراری دو هفته قرنطینه باعث ایجاد حس ناامیدی و خشم در بین 25 میلیون ساکن این پرجمعیت‌ترین شهر چین شده است.

کمبود شدید مواد غذایی در شانگهای برخی از ساکنان را مجبور به مبادله کالایی کرده است. انتقادات همه‌جانبه و گسترده از واکنش مقام‌های حزب کمونیست چین به این بحران باعث شده است تا سانسورچی‌ها و توجیه‌گران حکومت چین که در لاپوشانی اقدامات حکومت کمونیستی پکن بسیار کارآمد هستند، هم نتوانند از این وضعیت دفاع کنند. با وجود سانسور و محدودیت‌های گسترده شبکه‌های اجتماعی در چین، بسیاری از شهروندان شانگهای نه‌تنها نحوه مدیریت شیوع بیماری، بلکه روایت رسمی پکن از آنچه را رخ می‌دهد، نیز زیر سؤال می‌برند. حتی تصاویری از اعتراضات محلی در شبکه‌های اجتماعی چین آپلود شده که پس از ساعاتی پاک شده است. این تصاویر و گزارش‌ها از سوی سانسورچی‌های مورد حمایت حکومت پکن حذف شده‌اند؛ اما دوباره در شبکه‌های اجتماعی غربی مانند توییتر و فیس‌بوک - که هر دو در چین مسدود شده‌اند – منتشر شده‌اند تا واقعیت آنچه در شانگهای می‌گذرد از دیوار آهنین سانسور کمونیست‌های حاکم بر چین عبور کند. «هر روز حوادثی رخ می‌دهد که روایت غیر‌واقعی حکومت چین از آنچه را در شانگهای می‌گذرد نقش بر آب می‌کند». هفته گذشته یکی از ساکنان عادی این ابرشهر در یک مقاله در Weibo (شبکه اجتماعی تحت کنترل حکومت چین) با عنوان «صبر شانگهای به انتها رسیده است» به توصیف وضعیت بحرانی شانگهای پرداخت؛ اما این نوشته او به فاصله چند دقیقه پاک شد. با این حال، با وجود افزایش نارضایتی و خشم ساکنان شانگهای، نشانه خاصی از تغییر این رویه شکست‌خورده از سوی مقام‌های حزب حاکم به چشم نمی‌خورد. در روزهای اخیر روایت‌هایی از وضعیت مقام‌های شانگهای به طور گسترده در فضای مجازی خوانده شده است؛ از‌جمله روایتی درباره یک افسر بهداشت عمومی محلی 55‌ساله به نام «کیان ونشیونگ» که گفته می‌شود به دلیل فشار زیاد کاری و بی‌توجهی مقام‌های مافوق او، در دفتر کارش خودکشی کرد. مقامات مرگ او را تأیید کردند و پلیس هم علت مطرح‌شده درباره خودکشی او را رد نکرد.

 «هو شی‌جین» سردبیر سابق روزنامه دولتی گلوبال تایمز، به گاردین گفت که خودکشی این افسر بهداشت این باور را تشدید کرده است که مبارزه با همه‌گیری کووید در شانگهای، مقامات را مستأصل و آسیب‌پذیر کرده است؛ اما او اصرار دارد که با وجود این فاجعه، شانگهای «باید به روند فعلی برای پاک‌سازی کووید» ادامه دهد.

  سخنان او در روزهای اخیر از سوی بلندپایه‌ترین رهبران چین هم تکرار شده است. «شی جین‌پینگ»، رئیس‌جمهور چین، هفته گذشته گفت که «غلبه بر افکار فلج‌کننده، خستگی از مقابله با همه‌گیری و سستی ذهنی امری ضروری است». پس از آن هم «سان چون‌لان»، معاون نخست‌وزیر چین، تعهد تزلزل‌ناپذیر دولت به سیاست «کووید صفر» را تکرار کرد.  اما تنش بین مقاماتی که از این سیاست سخت‌گیرانه دفاع می‌کنند و مردمی که با کمبود مواد غذایی مواجه شده‌اند، معضل بزرگی را برای حکومت پکن آشکار کرده است.  به گفته پروفسور «جین داکت» یکی از ناظران تحولات سیاسی و اجتماعی چین که در دانشگاه گلاسکو تدریس می‌کند «بحران عرضه غذا در شانگهای یک موضوع کلیدی بوده که ساکنان این شهر را شگفت‌زده کرده و آنها را به زیر سؤال بردن استراتژی کووید صفر سوق داده است. مشکل این است که بدون تدارکات بهتر در تأمین مواد غذایی و سایر ملزومات، فشار برای کاهش محدودیت‌ها ادامه خواهد یافت؛ اما کاهش محدودیت‌ها به احتمال زیاد منجر به گسترش ویروس خواهد شد و شاهد صحنه‌هایی مانند آنچه در هنگ‌کنگ رقم خورد، خواهیم بود. در هر حال اعتراض و بی‌ثباتی امری اجتناب‌ناپذیر به نظر می‌رسد». کارشناسان می‌گویند که با وجود درخواست‌های فزاینده در خارج از چین برای کنارگذاشتن سیاست کووید صفر، سابقه نابخردانه پکن در واکسیناسیون جمعیت آسیب‌پذیر خود – به‌ویژه افراد بالای 60 سال - خطر بیشتری را برای سیستم مراقبت‌های بهداشتی این کشور به همراه خواهد داشت. تا 5 آوریل، بیش از 92 میلیون شهروند چینی 65ساله یا بالاتر هنوز سومین دز واکسن خود را دریافت نکرده بودند؛ دزی که آنها را از ابتلای شدید یا مرگ بر اثر ویروس ایمن می‌کرد. نکته نگران‌کننده‌تر این است که حدود 20 میلیون نفر از افراد 80 سال و بالاتر نیز هنوز به طور کامل واکسینه نشده‌اند. این واقعیت‌ها، همراه با استفاده از یک واکسن داخلی نه چندان مؤثر، انتخاب‌های پکن برای اتخاذ سیاست‌های آینده برای کنترل همه‌گیری را محدودتر کرده است.‌ «یانژونگ هوانگ» یکی از اعضای ارشد اندیشکده شورای روابط خارجی مستقر در نیویورک، می‌گوید: «ناتوانی و اشتباهات مهلک رهبران چین در کنترل همه‌گیری که به طور سؤال‌برانگیزی از این کشور آغاز شد، نمایان شده است. پکن باید به جای اینکه از همه جمعیت – پیر و جوان – بخواهد تا در خانه حبس شوند، باید بر متقاعدکردن شهروندان سالخورده برای دریافت سه دز واکسن تمرکز کند و ابتدا قرص‌های ضد ویروس را در دسترس آنها قرار دهد. آنها همچنین باید واکسن مؤثر فایزر را برای عرضه در سراسر کشور فورا تأیید کنند».  «جین داکت» معتقد است که اصرار رهبران چین بر سیاست شکست‌خورده و پرهزینه کووید صفر برای نمایش برتری نظام سیاسی چین است.‌ هفته گذشته، با وجود گزارش‌هایی مبنی بر کمبود مواد غذایی در شانگهای، مهم‌ترین مرکز مالی چین، شی جین‌پینگ دوباره از این سیاست تمجید کرد. شی با اشاره به بازی‌های المپیک زمستانی که اخیرا در این کشور برگزار شد، گفت: «همان‌طور که برخی از ورزشکاران گفته‌اند، اگر مدال طلا برای پاسخ به همه‌گیری وجود داشته باشد، چین شایسته دریافت این مدال طلاست».  آنچه در شانگهای و دیگر نقاط چین اتفاق افتاده، به طور قطع در آستانه بیستمین کنگره ملی حزب کمونیست در اواخر سال جاری، پیامدهای سیاسی خواهد داشت.  به گفته «ویکتور شی» کارشناس چین در دانشگاه کالیفرنیا، «حزب کمونیست معمولا مایل است نشست‌های کنگره در شرایطی برگزار شود که یک محیط اقتصادی و سیاسی آرام و بدون تنش بر کشور حکمفرما باشد. اما همه‌گیری کووید و روش‌های نادرست و جنجالی که حکومت چین به اجرا گذاشته، محیطی بسیار چالش‌برانگیز برای حزب ایجاد کرده است».  برای ساکنان شانگهای که به بی‌علاقگی به سیاست شهره هستند، مسئله مهم اکنون عبور از این دوره سرشار از آشفتگی و بحران است.  «یو» که مانند بسیاری از مردم چین تحت سانسور رسانه‌ای حزب کمونیست قرار دارد و نمی‌داند دقیقا در کشورش چه می‌گذرد، در پایان تماس، از ژانگ، دبیر محلی حزب پرسید: «آیا در دیگر شهرهای کشورمان هم وضعیت همین گونه است؟» ژانگ هم با گفتن «نمی‌دانم شانگهای چگونه به این وضع گرفتار شد، آهی کشید و تماس را تمام کرد».

 متن این مکالمه در ویچت منتشر شد، اما از دید سانسورچی‌ها پنهان نماند و در مدت کوتاهی حذف شد. دو روز بعد رسانه‌های دولتی خبر دادند که حال «یو» وخیم شده و به بیمارستان فرستاده شده است. بعد از آن دیگر از سرنوشت یو خبری منتشر نشد.

 شانگهای چگونه به اینجا رسید؟

 حکومت چین دلیل قرنطینه کامل شانگهای را مشاهده موارد ابتلا به اومیکرون در این شهر عنوان کرده است. حدود یک ماه پیش که برای نخستین بار سویه اومیکرون ویروس کرونا در شانگهای دیده شد، محدودیت‌های رفت‌وآمد فقط در مناطق خاصی اجرا شد. اما بعد به دنبال گسترش میزان ابتلا، مسئولان، شهر را به دو قسمت تقسیم کردند که هر یک از آنها مقررات خودش را داشت. سپس به‌دلیل میزان بالای ابتلا به کرونا، محدودیت‌ها گسترده‌تر شد و کل شانگهای ۲۵ میلیون نفری را در برگرفت. به این ترتیب، از مردم شانگهای خواسته شد که در خانه‌های خود بمانند. آنها اجازه ندارند حتی به دلایل ضروری مانند خرید مواد غذایی از محل اقامتشان خارج شوند. مردم شانگهای در صورت ابتلا، حتی اگر بیماری آنها ملایم یا بدون علائم باشد، حق ندارند خودشان را در خانه‌هایشان قرنطینه کنند بلکه باید راهی مراکز قرنطینه شوند، مکان‌هایی که به گفته منتقدان بسیار شلوغ هستند و شرایط چندان مناسبی ندارند. اما قوانین سختگیرانه موجب نارضایتی‌ها و خشم ساکنان این شهر شده است، از جمله اینکه براساس این قوانین، کودکان در صورت ابتلا به کرونا از والدینشان جدا می‌شوند. البته مقام‌های شانگهای بعدا به والدینی که خودشان هم مبتلا شده بودند اجازه دادند به فرزندانشان در مراکز قرنطینه ملحق شوند.

 نشانه‌های وخامت وضعیت اقتصادی

داده‌های ماه مارس 2022 نشان می‌دهد اقتصاد چین در بدترین وضعیت از اوایل سال ۲۰۲۰ و آغاز همه‌گیری کرونا قرار داد. افزایش نرخ بی‌کاری، کاهش شدید تولید و افت خرده‌فروشی بیانگر آسیب اولیه ناشی از قرنطینه شهرهای بزرگ چین از جمله شانگهای است که در ماه آوریل تشدید خواهد شد. به نوشته بلومبرگ، در حالی که رشد تولید ناخالص داخلی چین در سه‌ماهه اول سال میلادی 4.8 درصد بوده است، پس از قرنطینه چند منطقه چین به دلیل شیوع کرونا، نرخ بی‌کاری به 5.8 درصد افزایش یافت که بالاترین میزان از اوایل همه‌گیری است. همچنین خرده‌فروشی در چین نسبت به سال گذشته 3.5 درصد کاهش یافته و سرمایه‌گذاری نیز در سه ماه اول سال میلادی جاری 9.3 درصد کاهش یافته است.

در سه ماه اول سال همچنین سرعت رشد اقتصادی چین نیز تضعیف شده و نرخ بی‌کاری مورد بررسی در ماه مارس به 5.8 درصد رسید که بالاترین میزان از می ‌۲۰۲۰ است. به گفته کارشناسان اقتصادی، شاخص‌های سه ماه نخست میزان کامل آسیبی را که قرنطینه‌ به اقتصاد چین وارد کرده است، نشان نمی‌دهد؛ چون قرنطینه‌های ناشی از افزایش موارد ابتلا به کرونا در چین از اواخر ماه مارس، سومین ماه سال میلادی، با قرنطینه شهر ۲۵‌میلیون‌نفری شانگهای، مرکز مالی و تجاری، آغاز شده است. پس از شانگهای، چند شهر و منطقه دیگر چین از‌‌‌جمله سوژو و بخش‌هایی از ژنگژو نیز برای مقابله با کرونا تحت قرنطینه یا محدودیت‌های شدید قرار گرفتند و این وضعیت، تولیدکنندگانی مانند شرکت مونتاژکننده گوشی‌های آیفون را نیز مجبور به توقف تولید کرده‌ است.‌«لورا هی»، تحلیلگر اقتصاد چین، با هشدار نسبت به تأثیر تداوم قرنطینه شهرهای چین بر اقتصاد جهان در سی‌ان‌ان می‌نویسد: «چین، بزرگ‌ترین مصرف‌کننده بسیاری از مواد خام جهان و بزرگ‌ترین تولیدکننده برخی کالاها از‌جمله پنل‌های خورشیدی است و طبیعی است که کاهش حتی محدود نرخ رشد آن بر بازارهای مالی تأثیر می‌گذارد. برای پیش‌بینی افق بازارهای مالی، توجه به تحولات در چین ضروری است. در هفته‌‌‌های اخیر، سیاست چین در قبال همه‌گیری کرونا مورد توجه سرمایه‌گذاران و بانک‌های مرکزی بوده؛ زیرا دولت چین طبق این سیاست، شانگهای و تعدادی دیگر از شهرهای بزرگ را قرنطینه کرده است و احتمالا دوره قرنطینه طولانی خواهد بود. شانگهای با جمعیت بیش از ۲۵ میلیون نفر، شهری بندری در شرق چین است. در واقع، این شهر، بزرگ‌ترین و ثروتمندترین شهر چین و یکی از شهرهای بزرگ جهان است.

این شهر و شهر مجاور آن، یعنی کانشان که چندی پیش قرنطینه شد، نقش بسیار مهمی در اقتصاد جهان دارند. با توجه به اینکه مشخص نیست دولت چین چه وقت از سخت‌گیری‌ها درباره مقابله با همه‌گیری کرونا خواهد کاست، نگرانی‌ها درباره خساراتی که این تدابیر برای اقتصاد جهان خواهد داشت، افزایش یافته است. واقعیت این است که قرنطینه شانگهای موج‌هایی از شوک به اقتصاد جهان می‌‌‌فرستد و کاملا طبیعی است که سرمایه‌گذاران در بازارهای مالی درباره این شوک نگران باشند. در‌حال‌حاضر، شانگهای مرکز شیوع کرونا در چین است؛ اما بنا بر گزارش‌های منتشرشده، ۴۵ شهر دیگر چین نیز به‌طور کامل یا نسبی قرنطینه شده‌اند. ۲۵‌ درصد جمعیت چین در این شهرها زندگی می‌کنند و شهرهای یادشده ۴۰ ‌درصد تولید ناخالص داخلی چین را تشکیل می‌دهند.

دلایل نگرانی  جهانی از ‌ قرنطینه  در چین

نخستین دلیل، نقش بزرگ شانگهای در تولید ناخالص داخلی چین است. تولید ناخالص داخلی شانگهای چهار‌هزارو ۳۰۰ میلیارد یوآن معادل ۶۸۰ میلیارد دلار است. سومین بورس بزرگ جهان از لحاظ ارزش شرکت‌ها در آن مستقر است و نیز شانگهای از لحاظ تعداد میلیاردرها در جایگاه پنجم جهان قرار دارد. همچنین شانگهای جذاب‌ترین مقصد برای شرکت‌های بین‌المللی است که مایل هستند در چین به فعالیت بپردازند. ارزش بورس شانگهای که در سال ۱۹۹۰ تأسیس شد، بیش از هفت‌هزارو ۳۰۰ میلیارد دلار است و این بورس پس از بورس نیویورک و لندن، در جایگاه سوم جهان قرار دارد. فعالیت بورس شانگهای، با وجود قرنطینه ادامه دارد، اما برخی بانک‌ها و شرکت‌های سرمایه‌گذاری با دشواری مشغول فعالیت هستند.

دومین دلیل، تجارت است. شانگهای حدود چهار درصد تولید ناخالص داخلی چین را تشکیل می‌دهد، اما سهم آن در کل تجارت خارجی چین بیش از ۱۰‌ درصد است. بندر شانگهای، پرترافیک‌ترین بندر کشتی‌های کانتینری جهان است و میزان فعالیت‌‌‌های آن چهار برابر بندر لس‌آنجلس آمریکاست. نکته دیگر این است که شانگهای، هاب بزرگ هوانوردی در آسیاست. فرودگاه‌‌‌های این شهر سال ۲۰۱۹ به بیش از ۱۲۲ میلیون مسافر خدمات ارائه کردند و به این ترتیب، شانگهای پس از لندن، نیویورک و توکیو، چهارمین هاب پرترافیک هواپیمایی جهان است. اما شیوع کرونا در فعالیت‌‌‌های مختلف شهر، اختلال‌‌‌های جدی به وجود آورده است و این یعنی اختلال‌های عمیق‌تر و فراگیر‌تر در زنجیره‌های بین‌المللی تأمین انواع کالاها.

 سومین دلیل، اهمیت زیاد قرنطینه شانگهای برای اقتصاد جهان و نقش این بندر در تولید و فناوری است. منطقه شانگهای که شامل کانشان و چند شهر شرقی دیگر است، یک هاب بزرگ فعالیت صنایع گوناگون، از خودروسازی گرفته تا تولید نیمه‌هادی‌ها است. دو شرکت فولکس‌واگن و جنرال‌موتورز در این منطقه کارخانه دارند و نخستین کارخانه عظیم شرکت تسلا در آسیا، در شانگهای مستقر است. پس از اعمال محدودیت‌ها، کارخانه‌های فولکس‌واگن، تسلا و بسیاری دیگر از کارخانه‌ها در شانگهای هفته‌ها تعطیل بودند که این یعنی زنجیره‌‌‌ عرضه برای خودرو و تجهیزات الکترونیکی دچار اختلال بوده است. با توجه به ارتباط‌های تجاری قوی‌ای که بین شانگهای و کشورهای شرق آسیا وجود دارد، اختلال‌‌‌های یادشده بر اقتصاد این کشورها اثر منفی داشته است. همچنین نقش بزرگ چین در تولید کارخانه‌ای جهان سبب می‌شود هر‌گونه اختلال در فعالیت‌های این کشور، نگرانی‌هایی در کل جهان به وجود آورد.

آنطور که از شواهد امر پیداست نمایندگان مجلس به‌دلیل نارضایتی از عملکرد وزرای صمت و کار مترصد استیضاح این وزرا هستند. با توجه به اینکه پنج‌ماه تا یک‌سالگی دولت سیزدهم باقی مانده و از سویی حل‌وفصل بسیاری از مسائل به وحدت رویه دولت و مجلس نیاز دارد، به نظر می‌رسد در این موضوع باید به گونه ای رفتار شود که روابط دولت و مجلس آسیب نبیند.

هنوز یک سال از آغازبه‌کار دولت سیزدهم نگذشته و حل همه مشکلات در این مدت کوتاه، انتظار دور از انصافی به نظر می‌رسد. بااین‌حال وجود نشانه‌های ناامیدکننده و ادامه روند ناکارآمدی در برخی وزارتخانه‌ها، نمایندگان مجلس را بر آن داشته تا برای دفاع از حقوق مردم از ابزارهای قانونی موجود ازجمله پرسش از وزرا و استیضاح استفاده کنند. در میان اعضای کابینه دولت سیزدهم هم‌اکنون حجت‌الله عبدالملکی، وزیر کار، تعاون و رفاه اجتماعی و سیدرضا فاطمی‌امین، وزیر صنعت، معدن و تجارت(صمت) بیش از سایرین در تیررس استیضاح و افتادن ازسوی نمایندگان قرار دارند  و گمانه زنی هایی برای استیضاح برخی  دیگر از وزرا مانند وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات وجود دارد. اما اعتراض نمایندگان به عملکرد وزرای مذکور چیست و چرا بهارستان از این دو نفر ناراضی است؟
 
نارضایتی نمایندگان مردم از مدیریت قیمت خودرو
 درج قیمت روی کالاها تا سوءمدیریت در تنظیم بازارهای اساسی، عملکرد فاطمی‌امین در رأس وزارت صمت را با اما و اگرهای زیادی مواجه کرده است. در این بین اما مهم‌ترین موضوعی که باعث شده تا نمایندگان، پروسه استیضاح فاطمی‌امین، وزیر صمت را کلید بزنند و وزیر صمت در آستانه گرفتن کارت قرمز قرار بگیرد، مسائل مربوط به بازار خودرو و خودروسازان ازجمله قیمت بالای خودروهای تولید داخل(با وجود کیفیت پایین آن‌ها) و نحوه واگذاری خودرو به مردم است. کشته‌شدن بیش از 700نفر در مسافرت‌های اخیر نوروزی و متعاقب آن، شدت‌گرفتن انتقادها از کیفیت پایین خودروهای داخلی نیز فاطمی‌امین را بیش از پیش در سیبل انتقاد نمایندگان قرار داده است. در همین باره، سیدناصر موسوی‌لارگانی، نماینده مردم فلاورجان چندی پیش در صحن علنی مجلس با بیان اینکه استمرار وزارت فاطمی‌امین و عبدالملکی به‌تنهایی برای زمین زدن دولت کافی است، خطاب به وزیر صمت تصریح کرد: «حال که همه صنایع را رها کرده‌اید و فقط به خودرو چسبیده‌اید، شفاف به مردم توضیح دهید که خروجی عملکردتان چیست؟ قرار است با حذف سمند شاهد تولید کدام خودرو باشیم؟ برنامه شما برای تولید خودروی ارزان‌قیمت برای ۷۰درصد مردم که توان خریدشان روز‌به‌روز در حال کاهش است، چیست؟ آیا می‌خواهید سمند را با چراغ پراید و زه پژو تولید کنید و با قیمت بنز به مردم بفروشید؟ چرا ۱۵۰هزار خودروی آماده تحویل را چند ماه است در ایران‌خودرو نگه داشته تا به‌عنوان تولید سال‌۱۴۰۱ و با قیمت جدید بفروشید تا سیاهه‌ای به عملکرد نداشته‌تان بیفزایید. حتما خبر دارید که به برکت مدیریت شما در وزارت صمت، تیبا هم ۲۰۰میلیونی شد».لطف‌الله سیاهکلی، نماینده مردم قزوین و عضو کمیسیون صنایع نیز چندی پیش در گفت‌وگو با ایلنا با اشاره به پیگیری استیضاح وزیر صمت در مجلس تصریح کرد: «استیضاح را با قدرت پیگیری می‌کنم. ما قبلا که در رابطه با فعالیت وزیر نمی‌خواستیم استیضاح کنیم؛ من الان می‌خواهم استیضاح را اصلاح کنم چون من در رابطه با قیمت خودرو می‌خواستم ایشان را استیضاح کنم اما الان عملکرد وزیر نشان می‌دهد، آقای وزیر از خیلی موضوعات بیگانه و دور است.»پیش از موسوی‌لارگانی، علی نیکزاد، نایب‌رییس مجلس نیز در جلسه علنی روز ۱۵فروردین‌ماه با بیان اینکه استیضاح و سوال حق قانونی نمایندگان است و آن‌ها حق دارند از ابزارهای قانونی خود استفاده کنند، با اشاره به 
بی‌فایده بودن تذکرها به فاطمی‌امین گفت: «مردم از کیفیت و نحوه واگذاری خودرو گلایه دارند، بر همین اساس جمعی از نمایندگان درخواست استیضاح وزیر صمت را دارند؛ البته ما بارها با فاطمی‌امین صحبت کردیم که نتیجه‌بخش نبوده است.»
 
عبدالملکی در پیشگاه سوال نمایندگان
 همانطور که گفته شد علاوه‌بر فاطمی‌امین،وزیر صمت، حجت‌الله عبدالملکی، وزیر کار، تعاون و رفاه اجتماعی نیز در آستانه استیضاح نمایندگان قرار دارد. برخی انتصاب‌های شائبه‌دار در وزارت کار و سفر اخیر هیات تجاری ایران به روسیه که بسیاری آن را پرهزینه و نابجا دانسته‌اند، ازجمله مواردی بوده که تندشدن شیب انتقاد نمایندگان مجلس علیه وزیر جوان کابینه سیزدهم را به همراه داشته است. بااین‌حال و قبل از عملی‌شدن استیضاح، قرار است عبدالملکی برای پاسخ به سوال تعدادی از نمایندگان در صحن مجلس حاضر شود. بر همین اساس و در جلسه علنی روز گذشته (یکشنبه ۲۱فروردین) مجلس شورای اسلامی، سوالات تعدادی از نمایندگان از عبدالملکی اعلام وصول شد. سوال درخصوص علت تبعیض در حقوق دریافتی کارکنان بخش‌های مختلف وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، استنکاف از به‌کارگیری نیروهای بومی توانمند، علت تضییع حق حقوق قالیبافان و بافندگان فرش و علت عدم وصل مجدد بیمه‌های قطع‌شده آن‌ها و اینکه چرا بیمه‌های جدید واجدین شرایط پذیرفته نمی‌شود و درنهایت اینکه چرا سازمان بهزیستی به وظایف و ماموریت‌های ذاتی خود به‌درستی عمل نمی‌کند و برنامه وزارت کار برای اشتغال و توسعه فعالیت‌های شغلی برای مبارزه با معضل بیکاری چیست(به ترتیب ازسوی محمدرضا صباغیان بافقی، نماینده مهریز؛ مجتبی محفوظی، نماینده آبادان؛ محمدحسین فرهنگی، نماینده تبریز، آذرشهر و اسکو و کمال حسین‌پور، نماینده مردم پیرانشهر و سردشت) اعلام وصول شده‌اند که عبدالملکی باید با حضور در صحن علنی، به آن‌ها پاسخ بدهد.

وزیر ارتباطات در صف استیضاح
از دیگر وزرایی که گمانه زنی‌ها درباره استیضاح او وجود دارد ، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات است. همچنان‌که پورابراهیمی، نماینده مردم کرمان گفته است: وضعیت نامطلوب اینترنت در سطح استان کرمان و عدم دسترسی بسیاری از روستاها به اینترنت به صورت سوال از وزیر ارتباطات در دستور کار قرار داده شده است. وی با بیان اینکه توافق ما با وزیر ارتباطات دولت سیزدهم این بود در بازه زمانی کوتاه مدت این معضل حل شود، گفت: به دلیل عدم رعایت این موضوعات، سوال از وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در دستور کار قرار گرفته و البته تعدادی از همکاران استیضاح را نیز مطرح کرده اند لذا با توجه به این رویکرد عملا این موضوع می تواند مبنای تصمیم‌گیری قرار گیرد.
 
وزرای ناکارآمد، خودشان بروند
 استیضاح و احتمالا  افتادن دو وزیر دولت، درحالی‌که هنوز یک سال هم از عمر کابینه سیزدهم نگذشته و حل مشکلات مردم نیازمند وحدت و انسجام رویه همه قوا ازجمله مقننه و مجریه است، صورت خوشی نخواهد داشت؛ بنابراین بهتر آن است که تدبیری اندیشیده شود که این موضوع روی روابط مجلس و دولت تاثیر منفی نگذارد.  هرچند سوال و استیضاح از وزرا حق طبیعی و قانونی نمایندگان است و کسی نمی‌تواند آن را از وکلای ملت دریغ کند.در ادامه و در گفت‌وگو با لطف‌‌الله سیاهکلی، یکی از اعضای کمیسیون صنایع و معادن مجلس که از پیشگامان طرح استیضاح وزیر صمت است، به بررسی رابطه میان دولت و مجلس برای رفع مشکلات مردم پرداختیم. سیاهکلی بر این باور است که آنچه برای مجلس اهمیت دارد، خدمت به مردم است و اگر وزیری در این مسیر نبود، مجلس بدون تعارف به وظایف قانونی خود عمل می‌کند.

آشنایی با نحوه گرفتن پرینت تلفن با پیام رسون

افزایش تعرفه ایرانسل ، رایتل ، همراه اول در سال ۱۴۰۱

نشریه "فارین پالسی" با بیش از ده‌ها مقام اروپایی و امریکایی و تحلیلگران برجسته نظامی و کارشناسان مسائل منطقه‌ای در مورد چگونگی پایان درگیری در اوکراین صحبت کرده است. اکثر آنان باور داشتند که جنگ ماهیتا غیر قابل پیش بینی است.

به گزارش فارین پالسی؛ در حالی که در مورد آینده اوکراین اتفاق نظر اندکی وجود دارد پنج سناریو در مورد آن چه ممکن است در مورد پایان جنگ اوکراین در انتظار آن کشور باشد در ادامه مطرح می‌شوند:

۱-بن بست خونین
روسیه علیرغم اعزام نزدیک به ۲۰۰ هزار نیرو به اوکراین به دلیل ناکارآمدی نیرو‌های خود و مقاومت شدید اوکراینی‌ها دچار مشکل شده است. بعید است روسیه بتواند عملیات نظامی خود را نجات دهد. با این وجود، یک مقام ارشد دفاعی ایالات متحده هفته گذشته اعلام کرد که مسکو در حال بحث در مورد چگونگی تامین مجدد و اعزام نیرو‌های کمکی است که می‌توانند ضد حملات اوکراین را چالش برانگیزتر سازند.

یکی از سناریو‌های محتمل‌تر بن بست در درگیری است که در آن هیچ یک از طرفین قادر به دستیابی به دستاورد‌های سرزمینی چشمگیر نیستند، اما در تلاش خواهند بود تا طرف مقابل را در یک جنگ فرسایشی از بین ببرند. با توجه به عملکرد ضعیف ارتش روسیه و روحیه عالی و تسلیحات غربی اوکراینی‌ها احتمال بیش تری در مورد بروز یک بن بست وجود دارد. احتمال تحقق سناریویی وجود دارد که در آن پوتین نتواند برنده شود، اما از باخت نیز خودداری خواهد ورزید. این وضعیت تنها می‌تواند به یک بن بست خونین منجر شود.

۲-تجزیه اوکراین
تصرف دونباس در شرق اوکراین از جمله اهداف اصلی مسکو در آن کشور است. یک مقام ارشد نظامی امریکایی که نخواسته نام اش فاش شود می‌گوید اولویت اصلی روسیه متمرکز بر شرق اوکراین است. از دید او، روسیه تلاش می‌کند تا ارتباط نیرو‌های ارتش اوکراین با بخش شرقی آن کشور را قطع کند. این احتمال وجود دارد که روسیه به دنبال تقسیم اوکراین به دو بخش مشابه وضعیتی که سال‌ها پیش برای کره رخ داد باشد که در نتیجه آن کره به دو کشور شمالی و جنوبی تقسیم شد.

یک مقام اروپایی می‌گوید که دولت‌های اروپایی نگران هستند شهر محاصره شده ماریوپل در جنوب شرق اوکراین ظرف مدت یک هفته سقوط کند و پایگاه محکمی در اختیار نیرو‌های روس قرار دهد تا از آنجا به سوی شمال و نیرو‌هایی که از خارکف به سوی جنوب می‌آیند متصل شوند. او می‌افزاید:"حدس من این است زمانی که آنان سرزمین‌های دونباس و دونتسک را تصرف کنند مذاکره را آغاز خواهند کرد".

۳-پیروزی قاطع
یک ماه پس از ارتکاب اشتباهات نظامی فراوان، شتاب پیش روی روسیه از بین رفته و نارسایی در کیفیت نیروها، تدارکات و تجهیزات نیرو‌های روس آشکار شده و بسیاری از کارشناسان دفاعی و امنیتی در غرب را به این نتیجه رسانده که پیروزی تمام عیار روسیه یعنی اشغال کامل اوکراین و سقوط دولت غربگرای اوکراین بسیار بعید به نظر می‌رسد.

با این وجود، این بدان معنا نیست که پیروزی کامل اوکراین نیز محتمل است. کارشناسان نظامی معتقدند ارتش اوکراین با اراده قوی و تاکتیک‌های مناسب خود بسیاری از ناظران را تحت تاثیر قرار داده، اما هنوز تسلیحات کافی برای برنده شدن در جنگ را در اختیار ندارد.

پوتین هیچ نشانه‌ای ارائه نکرده است که تلفات سنگین ارتش روسیه چقدر است. چه رسد به اینکه، فاجعه انسانی که تهاجم او ایجاد کرده مسکو را به عقب نشینی کامل سوق دهد. " ساموئل چاراپ" کارشناس مسائل امنیتی روسیه در موسسه رند می‌گوید:"می‌توانیم تصور کنیم که آنان (نیرو‌های نظامی روسیه) متوقف می‌شوند، اما این طور نیست که از نظر نظامی متحمل شکست شوند".

۴-توافق نامه صلح
با توجه به این که پیروزی نظامی همه جانبه برای هر دو طرف مبهم به نظر می‌رسد محتمل‌ترین راه برای پایان دادن به جنگ از طریق نوعی توافق صلح است. این وضعیت به احتمال زیاد به یک راه حل مذاکره ختم می‌شود. قرار است دور بعدی مذاکرات در ترکیه آغاز شود، اما انتظارات هم چنان پایین است.

مسکو خواستار اعلام بی طرفی اوکراین و غیرنظامی شدن کی یف، پذیرش الحاق کریمه به روسیه و برسمیت شناختن استقلال مناطق جدایی طلب در دونباس شده است. "ولودیمیر زلنسکی" رئیس جمهور اوکراین در پیامی ویدئویی در روز یکشنبه، تمایل خود را نسبت به بحث در مورد بیطرفی کشورش در ازای تضمین‌های امنیتی آهنین و احترام به حاکمیت و تمامیت ارضی آن اعلام کرد.

۵-رویداد قوی سیاه
سخت‌ترین سناریو برای پیش بینی، اما سناریویی است که می‌تواند تاثیر عمیقی بر روند جنگ داشته باشد رویداد به اصطلاح قوی سیاه که در آن اتفاقی، چون استفاده از سلاح‌های شیمیایی یا هسته‌ای یا تغییر رژیم در مسکو رخ می‌دهد.

هنوز مشخص نیست در سر پوتین چه می‌گذرد و او تا چه اندازه حاضر است برای نجات موقعیت روسیه در جنگ تلاش کند. "تاتیانا استانووایا" پژوهشگر بنیاد کارنگی در مسکو می‌گوید:" ما هیچ تجربه‌ای نداریم که بگوییم پوتین در چنین شرایطی چگونه رفتار خواهد کرد".

مقام‌های امریکایی و اروپایی نگران استفاده احتمالی روسیه از تسلیحات شیمیایی در جنگ اوکراین هستند. برخی از تحلیلگران معتقدند که استفاده از تسلیحات شیمیایی ممکن است روند کلی جنگ را تغییر ندهد و تنها تلفات انسانی آن را فاجعه بارتر سازد.

مقام‌های ارشد سابق نظامی به "فارین پالسی" گفته اند که روسیه ممکن است از سلاح‌های شیمیایی در میدان نبرد به عنوان اقدامی ناامیدکننده استفاده کند، زیرا ارتش روسیه تمایل دارد غیر نظامیان را هدف قرار دهد. دولت روسیه به استفاده از سلاح‌های شیمیایی علیه مخالفان مانند "الکسی ناوالنی" رهبر مخالفان و علیه افراد فراری خارج از کشور شهرت دارد. احتمال دیگری که مقام‌های امریکایی و اروپایی از آن هراس دارند سناریویی است که در آن روسیه از سلاح هسته‌ای کم بازده در اوکراین استفاده کند.

مقام‌هایی که با "فارین پالسی" صحبت کرده اند تاکید دارند که معتقدند چنین سناریویی هنوز بسیار بعید به نظر می‌رسد، اما آنان می‌گویند که برنامه ریزان دفاعی غربی هنوز باید برای همه موارد و سناریو‌های ممکن احتمالی برنامه ریزی کنند. هرگونه حمله اتمی می‌تواند روند جنگ و واکنش غرب را به شدت تغییر دهد و به طور بالقوه ناتو را در موضع جنگ با روسیه قرار دهد.

تحلیلگران غربی معتقدند که غرب همواره در گذشته با این فرض کار می‌کرد که پوتین یک بازیگر منطقی است. این در حالی است که عقلانیت پوتین متفاوت از عقلانیت غرب است.

آخرین رویداد بهت آور که می‌تواند مسیر جنگ را به طور اساسی تغییر دهد برکناری پوتین از قدرت است اگرچه اکثر کارشناسان معتقدند که تحقق این امر در این مرحله بعید به نظر می‌رسد. پوتین مدت هاست که در مورد تغییر رژیم اش دچار هراس بوده و سال‌ها به دنبال این بوده که گروهی از بوروکرات‌ها و الیگارش‌های وفادار به او احاطه اش کنند؛ افرادی که قدرت او را به چالش نخواهند کشید.

مقام‌های سیاسی و کارشناسان معتقدند که بروز یک خیزش توده‌ای مردمی در روسیه بعید به نظر می‌رسد. سرویس‌های امنیتی روسیه تظاهرات رخ داده پس از روز‌های آغازین جنگ را با خشونت سرکوب کرده و حدود ۵۰۰۰ معترض ضد جنگ را بازداشت کردند. تمام افرادی که اکنون به پوتین بسیار نزدیک هستند و با او در تماس بوده اند مشابه او فکر می‌کنند.